မင္းကိုေလာကႀကီးကေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္

ေရေသအုိင္ေဆြးလုိ
ၿငိမ္အီမေနစမ္းပါနဲ႔
စုန္ရဲဆန္ရဲတဲ့ ျမစ္တစ္ျမစ္အျဖစ္
ကုိယ့္မာန္ကိုယ္ေသြး
ခပ္ေ၀းေ၀း လွမ္းၾကည့္လုိက္စမ္းပါ...

၀ါးမွ်စ္စို႔တုိင္း
ေျမကိုတုိးထြက္ခဲ့ၾကတယ္
ေလာကကို ရင္မဆုိင္ရဲတဲ့သစ္ေစ့ဟာ
အမႈိက္ ယက္ရွာတဲ့
ၾကက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ႏႈတ္သီးဖ်ားမွာ
လည္စင္းေပးလုိက္ရမွာပဲ။

ေတာက္ပခဲ့ဖူးတဲ့
ေရွးေရွးက ၾကယ္ပြင့္မ်ား
အတိတ္ည ရွည္ရွည္ေတြကို
ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသလဲ
ကိုယ္တုိင္ ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ညမွာ
ကုိယ္တုိင္ အလင္းဆံုး ၾကယ္တစ္ပြင့္
မျဖစ္သင့္ဘူးလား

ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း စဥ္းစားစရာမလုိတဲ့
အေျဖမွန္တစ္ခု မင္းရင္ထဲ
အေသအခ်ာရွိေနမယ္ဆုိတာ ယံုတယ္။

ေခတ္က ျမန္လြန္းတယ္...
တကယ္ေတာ့ နည္းပညာေတြရဲ႕ ႏႈန္းစံနဲ႔
ေခတ္က လုိက္ျမန္ေနရတာပါ
အရွိန္နဲ႔ျပန္႔ကားေနတဲ့ ရဲရင့္မႈေတြထဲ
စိမ့္၀င္ႏုိင္ဖို႔ရာ ဘြာမခတ္မိေစနဲ႔
တစ္ထစ္ခ်င္း နင္းတက္စမ္းပါ...။

“မစူးစမ္းတဲ့အရြယ္
႐ူးႏွမ္းႏွမ္း အရြယ္ပါတဲ့”
မင္းနားေတြကို ပိတ္ထားလုိက္...
အထင္ေသး အျမင္ေသး အၾကည့္အေျပာေတြ
မင္း တည့္တည့္က အဆုိ႔အပိတ္ေတြကို
တြန္းတုိးေဖာက္ထြက္လုိက္
ႏွင္းဆီေတြခင္းထားတဲ့ အ႐ုဏ္သစ္
အေရွ႕မုိးေကာင္းကင္မွာ ၀င္း၀င္းျပက္ျပက္
မင္းယံုၾကည္ရာ မုခ္ဦးမွာ
ပန္း၀တ္မႈေတြ ထံုေမႊးေနမွာ...။

စိတ္႐ိုင္းကို အလုိလုိက္တာ
ကိုယ့္ပဲ့ကို ကိုယ္ျဖဳတ္ခ်လုိက္တာပဲ
ျမားရြက္ေနာက္ၿမီး မပါရင္ေတာ့
ဘယ္ေလာက္ခြၽန္ခြၽန္ ဘယ္ေလာက္ေျဖာင့္ေျဖာင့္
ဘယ္ပစ္မွတ္ကို စိုက္မွာလဲ
အပ်င္းဓာတ္ကလည္း
မင္းေသြးစီးႏႈန္းေတြကို ေႏွးေစတဲ့
ခပ္ဆိမ့္ဆိမ့္ အဆိပ္ျပင္းပဲ
ညံ့ဖ်င္းမႈဆုိတာ
အစာမတပ္ဘဲ ေရထဲခ်ထားတဲ့
မင္းရဲ႕ ငါးမွ်ားခ်ိတ္
တစ္ေန႔မွာ ကိုယ့္အလြမ္းမွားေတြနဲ႔
ကိုယ္ပဲ ရွက္ေသြးမျဖာရေအာင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လႈပ္ႏုိးရမွာေပါ့။

မင္းရဲ႕ တင္းတင္းဆုပ္မိတဲ့ လက္ေတြ
မင္းရဲ႕ တင္းတင္းၾကဳတ္မိတဲ့ မ်က္ေမွာင္ေတြ
မင္းရဲ႕ တင္းတင္းေစ့မိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြ
မင္းရဲ႕ တိတ္ဆိတ္စြာ ေပါက္ကြဲမႈေတြ
မင္းဆက္မယ့္ ေျခလွမ္းေတြထဲ အားျဖည့္ေဆးအျဖစ္
ခပ္သာသာ ေျပာင္းလဲပစ္လုိက္ပါ။

မီးမနာတဲ့ ဓား
အသြားပဲ့ျမန္သတဲ့
ေျခဖ၀ါး ေျမစားလုိ႔ပြန္းေရာ့
အမာရြတ္တုိင္းမွာ သင္ခန္းစာရွိရမယ္
သံလြင္တစ္ခက္အတြက္
ေခြၽးစက္ကုေဋ ေျခြရဲဖုိ႔
မင္းမ်က္၀န္းထဲ မီးစုန္းေတြထည့္လို႔
အေမွာင္ဆုိတာ အေရာင္တစ္ေရာင္ပဲ
မျဖစ္မေန ႏႈိက္ရမယ့္ မဲလိပ္ထဲ... စိတ္ခ်
ကံတရား တစ္ခုေတာ့ ပါလိမ့္မယ္။

ေက်ာက္ဘယ္ေလာက္မာမာ
ခတ္တတ္မွလည္း မီးပြင့္တယ္
ဆီးဆူး ဆီးခြၽန္ ခံဆူး ခံခြၽန္တဲ့
ေသာင္ျပင္ေပၚ ေမွာက္လ်က္လဲ
ခပ္ယို႔ယုိ႔ ျပန္သြားတဲ့ လႈိင္းညံ့ေတြလုိ
မင္း မညြတ္ေခြဖို႔ေတာ့ လုိတယ္
ပဥၥလက္ မာယာေတြ ပြက္ထ
ညိႇဳ႕ကြက္ေတြ ႐ႈိ႕ခ်က္ေတြ လွ်ဳိ႕၀ွက္ေတြျပြမ္းလုိ႔
မင္းဦးေႏွာက္ထဲ အခ်က္ျပ ေခါင္းေလာင္းထည့္ခဲ့
ၿပီးေတာ့... ေရွ႕ပဲ တြင္တြင္တုိး ၿပီးေတာ့... ထပ္ၿပီးတုိး
အရြဲ႕မတုိက္နဲ႔ အတည့္တုိက္
မင္းရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ သစၥာတရားေတြ
မင္းအေပၚ ထိန္ထိန္ညီးေစရမယ္။

သစ္ေတာႀကီးေတြနဲ႔ ေ၀းရာမွာ
တစ္ပင္တည္း ထီးထီးေပါက္ေနတဲ့
၀က္သစ္ခ်ပင္ရဲ႕ ၾကံ့ခုိင္မႈမ်ဳိး
မင္း အသည္းညြန္႔မွာ ကြန္႔ျမဴးပါေစ
ေလယာဥ္ပ်ံ ထုိးေဖာက္သြားတဲ့ တိမ္မျဖစ္ရ
တိမ္တုိက္တုိင္းကို ေဖာက္ထြက္မယ့္ ေလယာဥ္ပ်ံဘ၀
မင္း ေရြးခ်ယ္မႈက
မင္း စံျမန္းရမယ့္ ရဲတိုက္ဗိမာန္
မင္းကို ေလာကႀကီးက
လက္ခုပ္ၾသဘာေပးဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး
ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။

တုိးေ၀




ညိမ္းညိဳရဲ႔ ေနရာက ပါပဲ။