လိႈင္းကေလး..သင္

လႈိင္းကေလး သင္

"ဒီကဗ်ာက ကူညီ တတ္တဲ့ သေဘာ ကူညီ တတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ခ်ီးက်ဴး ထားတယ္။ ေခတ္ စကားနဲ႔ ႀကီးႀကီး က်ယ္က်ယ္ ေျပာရရင္ ပရဟိတ စိတ္ကို ခ်ီးက်ဴး တာေပါ့ကြာ။ ဘယ္က လာလို႔ ဘယ္ေနရာ သြားမယ္မွန္း မသိရတဲ့ လႈိင္း ကေလးက ပန္းခဲ့တဲ့ စင္ေရာ္ ငွက္ေလးကို ကမ္း အေရာက္ သယ္ပိုး ေပးခဲ့ တာကို ခ်ီးက်ဴး ဝမ္းေျမာက္ မိတယ္လို႔ ေရးထားတယ္။ ဒီ ကဗ်ာကို ၁၉၃ဝ၊ ဒီဇင္ဘာ လထုတ္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းတုိက္ မဂၢဇင္းမွာ ေရးခဲ့တယ္။"
ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီ


ျပင္က်ယ္က်ယ္ ပင္လယ္စခန္းဆီက
သည္ကမ္းယံ ေစတီဦးဆီသို႔
ဖူးေျမာ္ရန္ ေရာက္လာရင္းေပလ
ေဘာ..အိုအခ်င္း လိႈင္းကေလး..သင္။

ကမ္းေရာက္ျပန္ေတာ႔
တစ္ေျဖာက္ျမည္သံက်ဴ၍
နဂိုမူစြန္႔ကာပစ္ပါလို႔
မူသစ္တစ္ဆင္ျခယ္၍
ျပင္က်ယ္က်ယ္ ပင္လယ္စခန္းဆီသို႔
ျမန္းၾကြမည္႔သြင္။

ဘယ္ေဒသဆီက
သင္ၾကြကာ သည္ကိုလာ၍
ဘယ္ေနရာ ဘယ္ဆိပ္ကမ္းဆီသို႔
ျမန္းမယ္လို႔ သင္ဟန္ျပင္
ၾကံဳခ်င္ဘု သည္အေရး။

သို႔ကတဲ
စိတ္ထဲငါဆင္ျခင္ခဲ႔
သင္လာစဥ္ ပင္လယ္ကမ္းမွာျဖင္႔
မုန္တိုင္းေလ လိႈင္းေရၾကမ္းေသာ္ေၾကာင္႔
ပန္းခဲ႔သူ စင္ေရာ္ငွက္ကိုလ
ေက်ာထက္၀ယ္ ေဆာင္ယူသယ္၍
ေဖာင္သဖြယ္ သင္ကူမတယ္လို႔
ေတြးဆကာ သည္အလြမ္းရယ္နဲ႔
၀မ္းေျမာက္တယ္ေလး…။

ေဇာ္ဂ်ီ


Wavelet you !


Do you come
From the ocean’s far reaches
To the shrine on these beaches
Oh, friend, wavelet, you?
You come
Make momentary sound
Shed your old form
Assume a new look
And make as if to leave for the wide sea,
Where you come from.
To which front you will go
I shall not guess
But on you maritime way
You bore on your lock,
Saving as a raft,
The gull tossed by wind and wave
I have been gladdened by those thought.