ဘယ္လုိ ေျပာရမလဲ
တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္အလုိ မက်မွဳလဲ မဟုတ္
စိတ္ၾကည္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကေန ဖ်က္ကနဲ လြင့္လြင့္သြားတတ္တာမ်ိဳး
သမုဒၵရာၾကီးထဲ ေျပးေျပးဝင္ခ်င္မိတာမ်ိဳး
ေကာင္းကင္ျပာျပာေပၚ လြင့္ပ်ံတက္လုိက္ခ်င္တာမ်ိဳး
စိမ္းညဳိညဳိ ေတာင္ေတာ သစ္ေတာ ကၽြန္းေတာေလးေတြဆီ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ စိတ္လုိလက္ရ ပစ္ေပါက္လုိက္ခ်င္တာမ်ိဳး
ဒါလဲ ဟုတ္ေသးပါဘူး . . . .
ဘယ္ကုိသြားၿပီး ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႕ ရရင္ ေကာင္းလိမ့္မလဲ
သုိ႔ေသာ္ ကုိယ္ေတြ႕ ခ်င္တဲ့ ဘယ္လုိသူက ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ ဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္မွုမ်ိဳး
ရွိမယ္ မရွိဘူးက မေသခ်ာျပန္ဘူး ထံုးစံအတုိင္း . . . .
ဘဝကုိ ခုတ္ခ်လုိက္ေတာ့မယ္
ေအာက္က ဘာေတြ အရံသင့္ ျဖန္႔ခင္းထားလုိက္ရမလဲ . . .
ဘာေၾကာင့္ မရုိးေစခ်င္တာေတြက ရုိးရုိးသြားတတ္ၿပီး
ဘယ္လုိမွ ဖမ္းဆုပ္ခြင့္ မရွိတာေတြက ခဏခဏ ပုိင္ဆုိင္ခ်င္ရတာလဲ . . .
ပုိင္ဆုိင္မွဳ, အေျခေန,လုပ္ခ်င္တာ ,လုပ္ပုိင္ခြင့္
ေနေပ်ာ္မွဳ,မသိမသာ,ဖန္တီးယူျခင္း,အတင္းအဓမၼ
ဆိတ္ကြယ္ရာ,စိတ္အခံ,ညလယ္အခ်ိန္,စကားလံုးမ်ား
တေပြ႕ တပုိက္ ,ကုိယ္ကာယ - - - -
အဓိပၸါယ္ မသဲကြဲ စကားလံုးေတြ လိမ့္ဝင္လာျပန္ၿပီ။
ဘာေတြက ဘယ္လုိေၾကာင့္ အေတြးေတြကုိ သယ္ေဆာင္ခဲ့တာလဲ
စိတ္ဓာတ္,စြမ္းရည္,အရည္အေသြး ,ၾကံ့ခုိင္ျခင္း
ေကာင္းျမတ္ျခင္း,ျပည့္စံုမွဳ,အဂၤါရပ္
ၾကာရင္ကုန္ခမ္းတတ္တဲ့ အရာေတြလား
တစ္ခုခုေၾကာင့္ ဖ်က္ကနဲ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္ၾကသလား . . .
ၾကာရွည္သံုး အာမခံေၾကာ္ျငာေတြ လူသိရွင္ၾကား လုိအပ္ေနတယ္
တစ္ေန႔က ေနမေကာင္းဘူး/ဘာမွ မတတ္နိဳင္ခဲ့ဘူး
ျဖည့္ဆီးမွဳေတြ လုိအပ္လာေလ လုိအပ္ခ်က္ေတြ ဆတုိးပြားလာေလေလ
ေမ်ာစီးသြားမယ့္ အဆမတန္ ေပးဆပ္ခ်င္မွဳေတြရွိေနလဲ
ေတာင္းပဲ ေတာင္းေနတာေတြကုိသာ ေတြ႕ေနရၿပီး
အရမ္းေၾကာက္ဖုိ႔ ေကာင္းတဲ့ စိတ္ကေလးပါပဲလား
ဘယ္လုိမွ မတတ္နိဳင္တာေတြပဲ ေတာင္းေနတဲ့ အခါ
ဘာမွ မတတ္သာတဲ့ အတုိင္း ထံုေပေပ ေတြေတြ ေမ်ာ
တစ္ခါတစ္ေလ ေျပာပါတယ္
ဒီအတုိင္းပဲ တစ္ခါတစ္ေလ
စိတ္အလုိ မက်မွဳေတာ့လဲ မဟုတ္ျပန္ဘူး
စိတ္ၾကည္ရာကေန ဖ်က္ကနဲ ဖ်က္ကနဲ လြင့္လြင့္သြားတတ္တာမ်ိဳး
အဲဒီ ေကာင္းကင္ၾကီးဆီ ေမွ်ာ္ေငးေနမိတတ္တာမ်ိဳး
ငါ့မွာက ေငးဖုိ႔ ဆုိတာလဲ အဲဒီ ေကာင္းကင္ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္ေလ။
nweminthit
No comments:
Post a Comment