မိုးေကာင္းကင္ဟာ ဟင္းလင္းျပင္ၾကီး ျဖစ္ပါ့မလား

ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ ခင္ဗ်ားအံ့ၾသသြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိေနခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေသဆံုးျပီးသား လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားကို
ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေသဆံုးသြားတာကို ကၽြန္ေတာ့္ မိန္းမကေတာင္
သိလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္သားနဲ႕သမီး။ သူတို႕ေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ္
ေသဆံုးသြားျပီ ဆိုတာကို သတိေတာင္ထားမိၾကပံု မေပၚဘူး။ ဘယ္ေလာက္မ်ား
စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းသလဲဆိုတာပါ။ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို မရယ္နဲ႕။ အိုဗ်ာ…ခင္ဗ်ားရဲ႕
မ်က္လံုးအၾကည့္ ေတြျပင္လိုက္ပါဦး။ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က အတြင္းသိအဆင္းသိေတြပဲဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ဘာျဖစ္ေနလဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိေအာင္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာျပေနတာရတာကိုက
မဟုတ္ေသးဘူး ။ ခင္ဗ်ားက ကၽြန္ေတာ္ကို ရူးသြားျပီလို႔ထင္ေနတာလား။
မထင္နဲ႕၊ မထင္နဲ႕ ဒီလိုမထင္နဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ မရူးေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အရူးတစ္ေယာက္
မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုထင္ရင္ ခင္ဗ်ားမွားသြားလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္သာ ေသျပီးသားလူတစ္ေယာက္ဆိုရင္
ဟုတ္လား။ အခုလို စကားေတြေျပာႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဟုတ္လား။ ဒါေတာ့ ခင္ဗ်ား မွားေနျပီဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ ဒါပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အယူအဆေတြမွားေနျပီလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တယ္။
ေလာကမွာ ေသသြားျပီးမွ စကား ေျပာေနတဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးပဲဗ်။
အဲတာကိုေရာ ခင္ဗ်ားသိရဲ႕လား။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပခ်င္ေပမယ့္ ခင္ဗ်ားသိမွာမဟုတ္ေတာ့
ခက္တယ္။ ထားပါေလ။ ခင္ဗ်ားသိျပီးသားေတြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ္ေျပာထားတယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္မရူးေသးဘူးဆိုတာ။ အခုတေလာ အရူးေတြမ်ားမ်ား
လာတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း သတိထားမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့မပါေသးဘူး။
ဒါနဲ႕ ခုနက ေျပာေနတာ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ။ ေသသြားတာ။ ဟုတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေသသြားခဲ့တာ။ ကၽြန္ေတာ္ ေသဆံုးသြားခဲ့တာ။ ဒါေတြကို လူေတြမသိၾကတာကို ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္အထူးအဆန္းကိုျဖစ္ေနခဲ့တာပဲ။ ခင္ဗ်ားပဲစဥ္းစားၾကည့္ေလ။ လူတစ္ေယာက္ေသဆံုး
သြားျပီဆိုတာကို သူ႔ရဲ႕ ေဘးနားမွာရွိေနတဲ့လူေတြက မသိၾကဘူးတဲ့။ ခင္ဗ်ားေတာင္
ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပလို႔ သိရတာမဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားသိသင့္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က ထင္တယ္ေလ။
ကၽြန္ေတာ္ဘက္က ထင္မိတာပါ။ ေနဦး။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္တယ္။
လူတစ္ေယာက္ ေသဆံုး သြားျပီဆိုတာနဲ႕အသက္ရွင္က်န္ေနတဲ့ သူေတြက ေသဆံုးသြားတဲ့
လူတစ္ေယာက္ အတြက္လုပ္ေပးသင့္တာေတြ လုပ္ေပးၾကရမွာ မဟုတ္လား။

အခုေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီအတိုင္းပစ္ထားထားၾကတယ္။
သူတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသဆံုးသြားျပီလို႔ ထင္မွ မထင္ၾကတာကိုး။ ဘယ္သူလြဲေခ်ာ္ေနလဲ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း မေတြးတတ္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ေပါ့ေလ။ ေသဆံုးျပီးသား
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒုကၡေရာက္ရေတာ့တာပဲ။ ေသျပီးတဲ့ သူကို ဒီအတိုင္းပစ္ထားၾကေတာ့
ဘာေတြဆက္ျဖစ္မယ္ထင္သလဲ။ ဒါနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေသဆံုးျပီးသား လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္
ေသဆံုးသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္လိုမေနခဲ့ရဘူး။ ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ ရင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့ကိစၥက အဲတာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေဆးလိပ္ကေလး တစ္လိပ္ေလာက္ ကမ္းပါဦး။ ဒီအေျခအေနထိ ခင္ဗ်ားဘက္က
ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာမ်ားေမးစရာရွိေသးလဲ။ ခင္ဗ်ားေမးစရာမရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္
ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေျပာျပမယ္။ ဘယ္လို။ ဘယ္လို။ တစ္ခုခု မွားယြင္းေနျပီ ဟုတ္လား။
မဟုတ္ေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာေတြက တကယ္ျဖစ္ေနတာေတြကို ေျပာတာေနာ္။
အခုထက္ထိ ကၽြန္ေတာ့္ကို မယံုၾကည္ေသးဘူးဆိုတဲ့ သေဘာလား။ ေအးဗ်ာ။
ခင္ဗ်ားဘက္က စိတ္အေျခအေနကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ
ေသဆံုးခဲ့ျပီးသား လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားဘက္က ယံုေပးဗ်ာ။ ဟုတ္ျပီ။
ကၽြန္ေတာ္ဆက္ ေျပာျပမယ္။ ေသဆံုးျပီးသား ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေသဆံုးျပီးသားလူတစ္ေယာက္လို
မေနထိုင္ရဘဲ ရွင္သန္ေနရသလိုၾကီးျဖစ္ေနရတာဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့
အဓိပယ္မရွိတာေတြကို လုပ္ကိုင္ေနရသလိုပဲ။ ေသျပီးေပမယ့္ ရွင္သူနဲ႔မျခား ပင္ပန္းဆင္းရဲရတာပါပဲ။
အိမ္သားေတြလာေကၽြးတဲ့ ထမင္းကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္မွာ စိတ္လက္မပါ စားရေသာက္ရ။
သူတို႕လာေျပာတာေတြ နားေထာင္ေပးရ။ ဧည့္သည္လာရင္ ထြက္ရယ္ျပရ။ မိန္းမကလည္းဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာထက္ သူစိတ္၀င္စားခ်င္ရာကိုသာ စိတ္၀င္စားေနတာ။
သား၊သမီးႏွစ္ေယာက္ကလည္း သူတို႔ကိစၥနဲ႕သူတို႕။ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းေရွ႕ေရာက္တာေတာင္
လွမ္းၾကည့္ေဖာ္မရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမယ္မွန္းမသိေတာ့ဘူး။
တစ္ေန႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဖြင့္ေျပာလိုက္တယ္။ ငါက ေသဆံုးသြားျပီ။
မင္းတို႕ေတြ မသိၾကဘူးလားကြာဆိုေတာ့ မိန္းမက ရွင္ဘာထျဖစ္ရျပန္ျပီလဲတဲ့။
သမီးကေတာ့ ေနမေကာင္းဘူးလားေမးတယ္။ဟိုေကာင္ ကေတာ့ အေဖရာတဲ့။
နည္းနည္းပါးပါးေလာက္ပဲ ခ်စမ္းပါဗ်ာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာဆက္ေျပာရမယ္မသိေတာ့ဘူး။
လည္ေခ်ာင္းက တစ္ဆို႔ဆို႔ၾကီးနဲ႕ အာေခါင္ေတြကလည္း ေျခာက္အက္လို႔။
ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုေျပာရဦးမယ္။ လူေတြက ေသျပီးရင္ဘာညာဆို တာ
ေလွ်ာက္ေတြးတတ္ၾကတာ။ ေသျပီးေနာက္အျခားတစ္ဖက္မွာ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာကို
ထိတ္လန္႔ၾကတာေလ။ အမွန္တကယ္တန္း ေတာ့ဘာမွ သိပ္ထူးျခားလွတာမဟုတ္ဘူး။
မေသခင္ကလည္း ဒီအတိုင္း။ ေသျပီးသြားေတာ့လည္း ဒီအတိုင္း။
ဘာမွေၾကာက္စရာ လန္႔စရာ လည္းမရွိဘူး။ ထူးထူးျခားျခားေျပာင္းလဲသြားတာမ်ိဳးလဲ မရွိပါဘူး။
ဒီအခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ေသျပီးမွ သိလိုက္ရတာပဲ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ ဘာျဖစ္ေနသလဲ။
ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ေသဖို႕သိပ္ေၾကာက္ေနတဲ့သူေတြကို ကၽြန္ေတာ္အရမ္းရယ္ခ်င္တာပဲ။
ဒါေပမယ့္ဗ်ာ။ အင္း… ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသသြားျပီးခါမွ ဒါေပမယ့္ေတြ အရမ္းေျပာတတ္ေနတယ္။
ခုနက ေျပာတာ ဒါေပမယ့္။ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသျပီးတဲ့လူဟာ ေသျပီးတဲ့လူလိုပဲေနရမယ္။
ရွင္ေနတဲ့လူက ရွင္ေနတဲ့အတိုင္း ေနထိုင္ၾကရတာမ်ိဳးေပါ့။ အခု ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ေနတာက
ေသျပီး ျဖစ္ေပမယ့္ ရွင္ေနတဲ့လူလိုေနေနရတာ။ အဲတာမ်ိဳးကေတာ့ ဆိုးလြန္းပါတယ္ဗ်ာ။
ခင္ဗ်ားေရာ ဘယ္လို ထင္လဲ။ ခင္ဗ်ားက ရွင္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာကို
သေဘာေရာေပါက္ရဲ႕လား။ ေသျပီးတဲ့လူမွာလည္း သူလုပ္ရမယ့္အလုပ္ဆိုတာရွိေနတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္းေသသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕တာ၀န္ေက်ခ်င္တယ္။
ရွင္တုန္းကရွင္တဲ့အေလ်ာက္တာ၀န္ ေက်ခဲ့သလိုမ်ိဳးေပါ့။ ေသျပီးေနာက္
ဘာအလုပ္ေတြရွိတယ္ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာမသိရေသးေပမယ့္ ေသျပီးတဲ့လူေတြလုပ္ရမယ့္
အလုပ္ ေတြကိုေတာ့ တာ၀န္ေက်ေက် ကၽြန္ေတာ္လုပ္ခ်င္တယ္။ အခုက အဲလိုမဟုတ္ပဲ
တာ၀န္မဲ့သူၾကီးလို ေပါ့ေပါ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ၾကီးျဖစ္ေနရ တယ္ဗ်ာ။
ေ၀ေလေလ အေသေကာင္အဆင့္မ်ိဳးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေနခ်င္ဘူး။ ခင္ဗ်ားနားလည္ရဲ႕လား။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာ ေတြကို။ အခုေတာ့ဗ်ာ။ လူေတြလုပ္တာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဟိုမေရာက္
ဒီမေရာက္ေကာင္ၾကီးျဖစ္လို႕။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္သင့္သလဲ။
ခင္ဗ်ားေျပာၾကည့္ဗ်ာ။ ေဟာ- ခင္ဗ်ား စိတ္ရႈပ္သြားျပီ။ ခင္ဗ်ားလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ပ်က္ေနျပီလား။
တကယ္ပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေသဆံုးျပီးသားလူတစ္ေယာက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ တာ၀န္ေက်ခ်င္ပါတယ္။
ဒါပါပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ တာ ဒါပါပဲ။ ခင္ဗ်ားနားမလည္ဘူး ဆိုရင္လည္း ထားလိုက္ပါေတာ့။
နားလည္မႈဆိုတာက လုပ္ယူလို႔ရတာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပါတယ္။
အဲ့ဒီေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ။

ေကာင္းကင္ အတြက္ ေရးေပးခဲ့ေသာ အက္ေဆးျဖစ္ပါတယ္။
စာပိုဒ္မ်ားကို တမင္ခြဲမထားခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

ေတာေက်ာင္းဆရာ ဆုိတဲ့ ေနရာက။အြန္လုိင္းေနရာရ ဆရာ တစ္ေယာက္ နာမည္ၾကီး ဆရာလုိ႔ ေျပာရမယ္ ထင္တယ္။ၾကဳိက္တာနဲ႔ မလာခဲ့တယ္။